Julaksqw223 zapytał(a) o 22:55 Jak nauczyć się anatomii człowieka? Chodzi mi o to jak nauczyć się w domu anatomii człowieka potrzebne jest mi to do rysowania postaci ogólnie to pytanie jak u góry 0 ocen | na tak 0% 0 0 Odpowiedz Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 23:06 [LINK] polecam :> 0 0 odpowiedział(a) o 02:10 Jaka anatomia . konkretnie napisz 0 0 Uważasz, że ktoś się myli? lub

Wakacje trwają w najlepsze, ledwo wróciłam z rodzinnego wyjazdu, a zaraz czeka mnie kolejny, tym razem ze znajomymi. Dzisiejszy dzień spędzam odpoczywając, ale ponieważ pojawiło się kilka próśb, stwierdziłam, że spróbuję stworzyć post, w którym podsumuję pierwszy rok studiów. Za każdym razem, gdy ktoś pyta mnie jak wyglądają studia medyczne, albo jak było na pierwszym roku, mam poważny problem z odpowiedzią. Mam dwie opcje, powiedzieć to co pierwsze przychodzi mi na myśl i zabrzmieć jak zbyt pewna siebie i przesadnie wyluzowana czy spróbować tak ubrać to w słowa, żeby brzmieć tak jak stereotypowy student medycyny powinien... Na szczęście należę do osób, które wolą być szczere niż brzmieć dobrze, więc prawie zawsze wybieram opcję nr 1. I rok, tak jak zapewne każdy inny, jest do przejścia. Co więcej, na mojej uczelni jest on całkiem przyjemny i zapewnia na tyle dużą ilość czasu wolnego, że starcza go na imprezy, sport, IFMSA, gotowanie(niektórzy lubią, ja jestem za leniwa :P), spotkania ze znajomymi i co tam kto lubi. Grunt to dobra organizacja czasu i raz po raz trochę samodyscypliny. Chyba najłatwiej uporządkować opis według przedmiotów, no to zaczynamy :) ANATOMIA Przedmiot, nie bez powodu, budzący największe obawy. Jak to wyglądało w praktyce? Najgorszy był pierwszy miesiąc. Wcale nie dlatego, że ilość nauki była tak bardzo przytłaczająca, bo zaczęliśmy od osteologii, która jest moim zdaniem dość przyjemna. Nie wymaga zbyt dużej wyobraźni i wszystko można ładnie zobaczyć w atlasach. To skąd problemy? Łacina. Kierownik Zakładu Anatomii stwierdził, że wbrew ogólnopolskiej tendencji uczelni medycznych do odchodzenia od łaciny na rzecz angielskiego, on pozostanie tradycjonalistą i będzie dalej męczył studentów odmianą końcówek... Mimo, że miałam do czynienia z łaciną przez 2 lata liceum, nie dało mi to zupełnie nic (wina moja i nauczycielek, które zmieniały się częściej niż pory roku, bo żadna nie dawała sobie z nami rady i w efekcie żadna nic nie wymagała, a nawet jak próbowała to na kartkówki i sprawdziany wystarczała zrobiona w pierwszym miesiącu nauki, ściąga). Tak więc pierwszy miesiąc anatomii to była podwójna nauka, po pierwsze jakie struktury znajdują się na poszczególnych kościach, po drugie jak to wszystko nazywa się po łacinie. Miałam momenty, w których wydawało mi się to nienauczalne, choć wszyscy starsi koledzy mówili, że łacina sprawia problemy tylko przez pierwszy miesiąc czy dwa. Oczywiście z biegiem czasu okazało się, że mieli rację i szybko przestało to być jakimkolwiek utrudnieniem, dzięki czemu kolejne miesiące nauki anatomii były już dużo przyjemniejsze. Choć na początku każdy kolejny preparat wydawał się trudniejszy niż poprzedni, to przy nauce do egzaminu miałam już takie, które lubiłam bardziej i takie, które zupełnie mi nie podchodziły. Niekoniecznie wiązało się to z towarzyszącą im ilością nauki, bardziej z różnymi innymi czynnikami. Nie napiszę nic odkrywczego twierdząc, że systematyczna nauka to podstawa. Z własnego doświadczenia mogę śmiało powiedzieć, że da się uczyć anatomii, tak jak każdego innego przedmiotu "na hurra, na 2 dni przed". Wystarczy, że ktoś ma dobrą pamięć i odpowiednią motywację ["Ratunku, jutro kolokwium, a ja nic nie umiem!"]. Tylko czy warto? W pierwszym semestrze starałam się być systematyczna. Pomagało mi to, że pierwszy miesiąc mieszkałam daleko od uczelni, więc "okienka" spędzałam w bibliotece. Poza tym nie poświęcałam jeszcze czasu na inne aktywności, bo ani nie byłam aktywnym członkiem IFMSA, ani nie miałam tylu znajomych, chętnych do imprezowania. Do tego miałam ekipę, z którą wspólnie robiliśmy powtórki. Pierwsze kolokwium minęło, drugie też i... sytuacja trochę się zmieniła. Zaczęły się akcje IFMSA, imprezy minimum raz w tygodniu, a grupowa nauka przestała być praktyczna, bo mając ćwiczenia z różnymi asystentami, kolokwia wypadały w różnych terminach... Dodatkowo odpadły mi dojazdy, przestałam mieć "okienka", a plan był tak fajnie ułożony, że mogłam w wolnym czasie wracać do pokoju, zjeść obiad, odpocząć przed komputerem, albo się zdrzemnąć. W trakcie ćwiczeń z trzeciego preparatu już uczyłam się krócej i zdecydowanie mniej systematycznie. Mimo tego kolejne kolokwium minęło bezproblemowo. Po czym zaczęła się końcówka semestru, podzielona bardzo długą przerwa świąteczna i wyjazdem na narty ze znajomymi, w "międzyczasie" wypadło kolokwium z histologii i zaliczenia z chemii i biologii molekularnej no i zupełnie zaniedbałam anatomię, powtarzając sobie, że "przecież w ferie nadrobię". Jak łatwo się domyślić, ferie przeleciały w okamgnieniu, a ja wciąż nie skończyłam nadrabiać zaległości, bo były przyjemniejsze rzeczy do roboty. Do IV kolokwium [szyja] uczyłam się 1,5 dnia, do V [klatka piersiowa] nawet mniej. Obydwa zdałam na 5, ale ile z tej wiedzy zostało w głowie? Oczywiście bardzo niewiele. Mogłam to odczuć pod koniec 2 semestru, gdy przygotowywałam się do egzaminu. Kolejne preparaty starałam się mniej zaniedbywać, ale poza bieżącą nauką miałam w planach powtórki, bo przecież jak inaczej nauczyć się CAŁEJ anatomii na egzamin. Próby były, ale szło to nienajlepiej. Miałam 4 dniowy przypływ motywacji przed konkursem z anatomii, bo uznałam, że trochę głupio, żeby studentka z samymi 4 i 5 z kolokwiów napisała to na 10% (a akurat mój asystent, którego bardzo lubię, był odpowiedzialny za prowadzenie konkursu, więc czułabym się podwójnie źle). Drugi przypływ motywacji trwał niewiele dłużej, powtarzałam do przedterminu, ale jak tylko dowiedziałam się, że jednak nie mogę do niego podejść, zrezygnowałam. Ostatecznie do egzaminu z anatomii uczyłam się 2 tygodnie. Powtórzyłam w tym czasie cały materiał 2 razy, przeglądając wszystkie swoje notatki, wykłady i czasem doczytując z książki. Nie było już czasu na robienie testów, ale uznałam, że i tak mi się to nie przyda (i miałam rację). Jak jest wniosek z mojego przydługiego wywodu? Anatomia to ogromna porcja informacji, którą da się nauczyć w krótkim czasie, ale jeśli ktoś nie ma tak ogromnych pokładów szczęścia jak ja to brak systematyczności może skończyć się wrześniowymi poprawkami, bo egzamin nie jest łatwy (a w tym roku był piekielnie trudny, co wyjaśniałam w poprzednich postach). Jeśli chodzi o "formę" przedmiotu to niewiele jest tu do opisywania. Zajęcia wyglądają różnie w zależności od asystenta, jego chęci do pracy, dostępnych preparatów i zaangażowania studentów. Ćwiczenia odbywają się 2 razy w tygodniu po 1,5h, wykład jest raz w tygodniu, tej samej długości, prowadzony zawsze przez Kierownika i osobiście nie polecam. Chyba, że ktoś chce sobie pospać na niewygodnych, drewnianych krzesełkach. Warto pójść na pierwszy, albo nawet dwa, żeby samemu się przekonać czy prowadzący nam odpowiada, ale mi zdecydowanie nie pasował. Na ćwiczenia warto przychodzić przygotowanym, bo asystenci przepytują, ale studenci szybko się uczą, że jak się przyjdzie nieprzygotowanym i zrobi oczy kota ze Shreka, albo słodki uśmiech, to nikt nic nie zrobi, bo ocen na ćwiczeniach się nie wstawia. Milszy asystent pokręci głową i machnie ręką, mniej sympatyczny co najwyżej nakrzyczy, postraszy Kierownikiem, albo jakąś wejściówką na kolejnych zajęciach. Generalnie nie ma co się stresować, wystarczy być nauczonym na kolokwia, które odbywają się po omówieniu każdego preparatu. HISTOLOGIA, EMBRIOLOGIA I CYTOFIZJOLOGIA Tutaj już nie będę się aż tak rozpisywać. Jak wygląda przedmiot? 45 minutowe wykłady, które są moim zdaniem jeszcze większą stratą czasu niż te z anatomii. Mało która z prowadzących potrafi zainteresować tym co mówi, wykłady są udostępniane przez Zakład Histologii na stronie internetowej, a poza tym te same treści powtarzane są na seminariach, które są obowiązkowe i odbywają się przed ćwiczeniami. Ćwiczenia, tak jak napisałam, zaczynają się od seminarium z histologii, później pisze się wejściówkę i ogląda preparaty pod mikroskopem, a na zakończenie jest seminarium z embriologii lub cytofizjologii (czasami nie ma ani tego, ani tego i wcześniej puszczają do domu). Jak wygląda z ilością nauki? Zależy to od 2 podstawowych czynników: z czego asystent robi wejściówki, oraz jak bardzo jest się ambitnym. W przypadku większość asystentów, jeśli komuś zależy tylko na zdaniu, można przyjść w ogóle nieprzygotowanym (jak ktoś ma dobra pamięć ze słuchu) i z uwagą słuchać seminarki, lub przeczytać przed zajęciami Zabla. W przypadku niektórych asystentów wymagane są informacje z Sawickiego (a dokładniej to co z Sawickiego jest na wykładach i seminarkach). Osobiście, w pierwszym semestrze poświęcałam tylko trochę czasu w czwartek, żeby na piątkowe zajęcia nie musieć się uczyć od rana i skończyłam ze średnią z wejściówek 4,79. W drugim semestrze miałam inną asystentkę, która wymagała Sawickiego i trochę surowiej oceniała, więc z trochę większym nakładem pracy (nadal nieprzekraczającym jednego dnia, ale z większą motywacją, bo wizja zwolnienia z egzaminu była kusząca ;) ) skończyłam ze średnią ok. 4,6. Przy czym, zwłaszcza w pierwszej połowie roku, miałam wrażenie, że bardzo pomaga mi duża wiedza z biologii z liceum. Niewiele informacji ze starego Zabla było dla mnie czymś zupełnie nowym, gorzej z Sawickim i nauką do kolokwiów. Przez cały rok przeprowadzane są 4 kolokwia. Pisze się je całym rokiem, mają formę testów jedno i wielokrotnego wyboru, z przewagą tego drugiego i osobiście uważałam je za totalną loterię. Bez względu na ilość nauki, moje oceny wahały się od 3,5 do 4,5, z przewagą tych słabszych, ale wszystkie zdałam w pierwszym terminie. Warto uczyć się w oparciu o wykłady i seminaria, oraz robić pulę, tylko że to ostatnie bywa bardzo problematyczne. Nawet z dostępem do wszystkich książek i internetu, na niektóre pytania nie da się znaleźć poprawnej odpowiedzi, bo np.: każde źródło twierdzi inaczej. Jak łatwo się domyślić, to własnie tego typu pytania najczęściej "wchodzą" na kolokwiach... Mimo tego, nie jest to przedmiot, którego trzeba się obawiać. Poprawki są takie, żeby studenci zdali, a pojedyncze osoby, którym 2 dodatkowe podejścia nie wystarczą, dostają "zielony warunek", więc wylecieć ze studiów przez histologię jest praktycznie niemożliwe (oczywiście jak ktoś się bardzo postara to wszystko da się zrobię). Mój wpis zrobił się już tak długi, że podzielę go na dwa. W kolejnym opiszę pozostałe przedmioty, ale to właśnie anatomia i histologia są tymi, na których należy się skupić, bo tylko one kończą się wymagającymi egzaminami :)

US$94.99. NA ROK. SUBSKRYBUJ Wszystkie plany abonamentowe. Grupa lub Instytucja. Sprawdź nasze promocje. Atlas anatomii weterynaryjnej zawierający badania obrazowe. Dostępny w Internecie, na smartfony i tablety (iOS, Andoid) Łatwy w użyciu i bardzo szczegółowy. Dlaczego wybrać vet-Anatomy.

Jaki atlas do anatomii wybrać? Najlepsza książka do anatomii według fizjoterapeutów 10 7925 Studenci kierunków medycznych są zobowiązani do znajomości ludzkiej anatomii. Bez niej nie da się zrozumieć przyczyn wielu chorób dotykających ludzi. Tą obszerną dziedzinę można podzielić na kilka układów narządów, układ ruchu, układ oddechowy, układ pokarmowy czy układ nerwowy. Każde z nich spełnia inną funkcję oraz wpływa na pozostałe, przez co ważna jest szczegółowa wiedza na temat każdego układu. Anatomia człowieka bada budowę organizmu i dzieli się ją na anatomię: prawidłową, patologiczną mikroskopową, topograficzną i radiologiczną. Kluczem do poznania człowieka, jego narządów, tkanek i komórek jest znajomość anatomii człowieka. W tym celu warto wybrać odpowiedni atlas do anatomii – jaki będzie najlepszy do nauki struktur ludzkiego ciała? Ilość materiału do nauki na studiach jest ogromna i wiele osób ma trudność z przyswojeniem nadmiaru wiedzy. Aby nauczyć się i zrozumieć anatomię człowieka ważna jest systematyczność. Po jaki atlas do anatomii warto sięgnąć? 1/ Atlas anatomii człowieka Prometeusz – jest jedną z najpopularniejszych pozycji, po którą sięgają studenci kierunków medycznych. Posiada mnóstwo dokładnych ilustracji medycznych. Szczegółowo przedstawia struktury ciała człowieka oraz zwięźle je opisuje. Dodatkowo zawiera setki opisów przypadków klinicznych. Cała seria zawiera 3 tomy w twardej oprawie, które pozwalają na szybkie przyswojenie wiedzy dotyczącej anatomii człowieka. Z pewnością jest jednym z najbardziej kompletnych atlasów do nauki anatomii. Występuje w wersji z nomenklaturą angielską lub łacińską. 2/ Atlas ilustrowany Sobotta – zawiera mnóstwo rysunków anatomicznych wraz z kluczowymi informacjami dotyczącymi anatomii człowieka w formie opisów do zdjęć. Stanowi doskonałe źródło wiedzy anatomicznej i klinicznej. W środku znajdziemy 500 pytań egzaminacyjnych, które ułatwiają przygotowanie się do egzaminu, a także podsumowanie zawierające najważniejsze informacje z danego działu. Atlas Sobotta składa się z 3 tomów w twardej oprawie i występuje w mianownictwie łacińskim oraz angielskim. 3/ Atlas anatomii człowieka Nettera – to jednotomowy atlas występujący w mianownictwie polskim, łacińskim i angielskim w miękkiej oprawie. Zawiera głównie ilustracje i tabele. Książka dodatkowo zawiera ponad 50 zdjęć radiologicznych stworzonych przy użyciu najnowszych metod obrazowania. Zawiera aż 535 tablic anatomicznych, najbardziej aktualną terminologię anatomiczną, a także tabele z wykazem najważniejszych struktur na końcu każdego rozdziału. Opiera się głównie na graficznym przedstawieniu anatomii człowieka, przez co dodatkowo może być potrzebne sięgnięcie do podręcznika. Jak uczyć się anatomii? Anatomia człowieka to obszerna wiedza, z którą niestety nie da się zapoznać w tydzień czasu. Warto przypilnować się i rozpocząć systematyczne utrwalanie struktur już od samego początku studiów. Oprócz podręczników i atlasów, możemy sięgnąć po: atlas do kolorowania “Anatomia Nettera” fiszki anatomiczne czy różne aplikacje mobilne (najpierw warto sprawdzić wiarygodność informacji) w celu lepszego utrwalania wiedzy z zakresu anatomii. Pamiętaj, nawet najlepsze akcesoria do nauki nie sprawią, że nauczysz się niezbędnych informacji, jeśli nie będziesz uczyć się, powtarzać i utrwalać systematycznie materiałów.

Jak skutecznie uczyć się anatomii? Rysowanie. Anatomia układu ruchu - kości, więzadła, stawy, mięśnie człowieka. Primal Pictures - komputerowy atlas anatomii

Anatomia człowieka, inaczej nazywana antropotomią, to nauka o narządach i układach ciała ludzkiego. Wchodzi w skład morfologii. Metody, którymi się posługuje, to między innymi obserwacja organizmów żywych, czy też sekcji zwłok. Anatomia łączy się z fizjologią (nauką o funkcjach i czynnościach organizmu człowieka), cytologią (nauką o komórkach), oraz histologią (nauką o tkankach). Poniżej garść podstawowych informacji na temat anatomii człowieka. spis treści 1. Czym charakteryzuje się anatomia człowieka Układ oddechowy Układ krążenia (krwionośny) Układ pokarmowy Układ limfatyczny Układ immunologiczny (odpornościowy) Układ endokrynny (dokrewny) Układ płciowy Układ nerwowy Układ ruchu Układ moczowy Narządy zmysłów 2. Najważniejsze narządy w ciele człowieka Serce Mózg Nerki Płuca Wątroba rozwiń Zobacz film: "Jest tylko jeden taki mózg jak Twój!" 1. Czym charakteryzuje się anatomia człowieka Anatomia człowieka jest dzielona na szereg działów, które wyróżniane są pod względem narządu lub układu, którym się zajmują, np. anatomia układu oddechowego, kończyn górnych czy też układu kostnego. Anatomia jest ściśle powiązana z fizjologią, stanowią razem podstawę medycyny; aby udzielić skutecznej pomocy w chorobie, należy poznać dokładnie budowę oraz czynności organizmu ludzkiego. Narządy w ciele człowieka tworzą układy - systemy, do których możemy zaliczyć układ oddechowy, krążenia, pokarmowy, limfatyczny, immunologiczny, endokrynny, płciowy, nerwowy, ruchowy i moczowy. Układ oddechowy Zadaniem układu oddechowego w anatomii człowieka jest wentylacja płuc, wymiana gazowa, podczas której organizm pobiera i transportuje tlen oraz wydala dwutlenek węgla. Składa się z płuc oraz górnych i dolnych dróg oddechowych (jama nosowa, gardło, krtań, tchawica oraz oskrzela). Dodatkowo pracę tego układu wspomagają przepona oraz mięśnie międzyżebrowe. W budowie jamy nosowej rozróżniamy nozdrza przednie i tylne, które łączą jamę nosową z gardłem. Jama nosowa ma za zadanie przede wszystkim oczyścić i ogrzać wdychane przez człowieka powietrze. Gardło w tym układzie prowadzi do krtani - aparatu głosowego, położonego pomiędzy nim a tchawicą. Tchawica, o kształcie rury, jest pokryta błoną śluzową i przechodzi w oskrzela. Oskrzela zaś mają za zadanie transportować powietrze do płuc, w których to dochodzi do wymiany gazów. Układ krążenia (krwionośny) Układ krwionośny składa się z serca, naczyń krwionośnych (tętnice i żyły oraz naczyń chłonnych. Głównym zadaniem tego układu w anatomii człowieka jest dystrybucja krwi do wszystkich komórek organizmu. Wraz z krwią dostarczane są do tkanek tlen i składniki odżywcze, usuwane są zaś produkty przemiany materii wraz z dwutlenkiem węgla. Układ krążenia bierze udział w regulacji czynności narządów i całego organizmu, pozwala utrzymać prawidłową temperaturę ciała, a także reguluje procesy zapalne i odpornościowe ustroju, utrzymuje równowagę kwasowo-zasadową i zapobiega krwotokom przez procesy krzepnięcia. Układ pokarmowy Układ pokarmowy jjest jednym z najważniejszych w całym organizmie, ponieważ odpowiada za odżywianie, trawienie oraz wchłanianie substancji odżywczych. Składa się z jamy ustnej, gardła, przełyku, żołądka, jelita cienkiego i jelita grubego, oraz gruczołów: ślinianek, trzustki i wątroby. Złożony proces odżywiania można podzielić na kilka następujących po sobie i skoordynowanych czynności: Złożony proces odżywiania można podzielić na kilka następujących po sobie i skoordynowanych czynności: przesuwanie pokarmu wzdłuż przewodu pokarmowego, któremu pomaga perystaltyka, trawienie, które łączy się z wydzielaniem soku trawiennego i żółci, wchłanianie składników dostarczonych z pożywienia (absorpcja), czynność układu krążenia (krążenie krwi, chłonki, układ wrotny wątroby), koordynacja czynności układu pokarmowego (regulacja nerwowa, hormonalna, za pomocą autakoidów). Układ limfatyczny Jest to układ, który składa się z tkanek, naczyń i przewodów, przez które przepływa limfa, jest związany z układem krwionośnym. Chroni organizm człowieka przez zakażeniami. Gdy pracuje bez zarzutu, nie jest w ogóle odczuwalny, jednak gdy zostaje zaatakowany przez patogeny, samopoczucie człowieka od razu ulega pogorszeniu. Podczas infekcji, węzły chłonne powiększają się, objawiając w ten sposób, że pojawiły się obce cząsteczki. Zwykle są nimi bakterie, wirusy, czasem komórki nowotworowe. Układ immunologiczny (odpornościowy) Układ ten w anatomii człowieka jest odpowiedzialny za utrzymanie odporności organizmu. W skład układu immunologicznego wchodzą szpik kostny, węzły chłonne, grasica, śledziona, naczynia chłonne, przeciwciała oraz cytokiny. Układ odpornościowy swe działanie zawdzięcza głównie białym krwinkom - leukocytom, które chronią organizm przed negatywnymi czynnikami z zewnątrz i od wewnątrz. Układ endokrynny (dokrewny) Układ endokrynny zbudowany jest z narządów wydzielających hormony, pełniących wiele pożytecznych funkcji w organizmie ludzkim, takich jak wspieranie metabolizmu, wzrostu oraz działanie układu płciowego. Ogromną rolę w pracy tego układu odgrywają gruczoły takie jak: przysadka mózgowa, nadnercza, trzustka, tarczyca, przytarczyce, jajniki oraz jądra. Układ płciowy Umożliwia reprodukcję. Każda z płci ma nieco inną budowę narządów w tym układzie oraz każdy z nich funkcjonuje inaczej: męski układ płciowy w anatomii człowieka odpowiada za wytworzenie nasienia, przeniesienie go do komórek żeńskich narządów rozrodczych oraz za produkcję męskich hormonów płciowych - androgenów, wśród których głównym jest testosteron, żeński układ płciowy ma trzy ważne zadania: produkcja żeńskich hormonów płciowych, wytworzenie komórek rozrodczych oraz rozwój zarodków i urodzenie dziecka. Układ nerwowy Układ nerwowy kontroluje czynności świadome organizmu (ruch mięśni), a także nieświadome, takie jak np. oddychanie. Przyjmuje bodźce ze świata zewnętrznego i przetwarza zawarte w nich informacje. Ośrodkowy układ nerwowy to mózgowie i rdzeń kręgowy, natomiast układ nerwowy obwodowy to nerwy czaszkowe i rdzeniowe. Autonomiczny układ nerwowy steruje czynnościami narządów wewnętrznych. Układ ruchu Układ ten w anatomii człowieka dzieli się na: bierny - układ kostny - zbudowany z tkanki kostnej i chrzęstnej, nadaje ciału kształt, decyduje o wysokości organizmu, chroni narządy wewnętrzne, utrzymuje pionową postawę ciała, magazynuje wapń i fosfor, czynny - układ mięśniowy - składa się z mięśni poprzecznie prążkowanych i gładkich. Dodatkowo mięśniem specjalnym jest serce. Układ ruchu umożliwia ruchy ciała oraz modeluje jego kształt. Układ moczowy Do narządów tego układu należą: nerki, moczowód, pęcherz moczowy, cewka moczowa. Umożliwia wydalanie z organizmu mocz, w którym znajdują się zbędne resztki i substancje. Narządy zmysłów Do narządów zmysłów należą: wzrok (oczy), słuch (uszy), powonienie (nos), smak (jama ustna), oraz narządy czucia głębokiego i powierzchniowego. 2. Najważniejsze narządy w ciele człowieka Organizm ludzki posiada organy, których właściwe funkcjonowanie jest kluczowe dla przeżycia danego człowieka. Serce Organ ten nieustannie pompuje krew, przez godzinę zwykle przetacza ponad 350 jej litrów, w ciągu życia przeciętnego człowieka uderza więcej niż 3,5 mld razy, bez żadnych przerw. Serce jest najważniejszym narządem układu krążenia, ma kilka bardzo ważnych zadań do wykonania: dostarcza natlenowanej oraz bogatej w substancje odżywcze krwi do każdej komórki, które umożliwiają pracę wszystkich narządów w ciele człowieka, gwarantuje odebranie "zużytej" krwi, zawierającej dwutlenek węgla i inne produkty przemiany materii. Krew z serca płynie do tętnic i włośniczek, po czym wraca przez układ żył i żyłek. Jest złożone z czterech jam: dwóch przedsionków (prawego i lewego), znajdujących się w górnej części, oraz dwóch komór (lewej i prawej), położonej tuż pod nimi. W zdrowym sercu, kiedy nie ma żadnej wady w jego budowie, obydwie strony nie mają ze sobą żadnego połączenia. Mięsień sercowy otoczony jest podwójną błoną, nasierdziem oraz osierdziem. Pomiędzy nimi znajduje się płyn, który pełni rolę amortyzatora. Osierdzie utrzymuje serce we właściwym położeniu, ponieważ jest ono umocowane specjalnymi więzadłami do kręgosłupa, przepony oraz innych części klatki piersiowej. Mózg Mózg jest uznawany za najważniejszy ludzki organ w anatomii człowieka. Stanowi centrum kontroli nad organizmem człowieka, pełni szereg skomplikowanych funkcji - odpowiada za percepcję, zapamiętywanie, myśli i uczucia. Wraz z rdzeniem kręgowym stanowią ośrodkowy układ nerwowy. W jego strukturach kontrolowane są wszystkie funkcje życiowe, jak np. czynność serca, czy też oddychanie. Budowa mózgu jest dość złożona, zasadniczo wyróżniane są trzy części mózgowia: mózg właściwy - największa część mózgowia, składa się z dwóch półkul, międzymózgowie - część mózgowia, znajduje się pod półkulami mózgu, składa się ze wzgórza, przysadki mózgowej, podwzgórza oraz szyszynki, pień mózgu - jest to struktura, która odpowiada za podstawowe czynności życiowe, jak oddychanie czy też utrzymanie świadomości, móżdżek - składa się z dwóch półkul, połączonych tzw. robakiem mózgu, jego funkcją jest kontrola nad czynnościami ruchowymi organizmu, oraz nad utrzymaniem równowagi i prawidłowego napięcia mięśniowego. Nerki Nerki są parzystym narządem, przypominającym kształtem ziarno fasoli. Zajmują się produkcją moczu i usuwaniem zbędnych substancji z organizmu. Zaburzenia funkcjonowania nerek stanowią zagrożenie dla życia człowieka. Głównym zadaniem nerek jest oczyszczanie organizmu z niepotrzebnych produktów przemiany materii, tj. filtrowanie osocza i produkcja moczu. Ponad to: regulują objętość płynów ustrojowych w organizmie, mają wpływ na ciśnienie krwi, wpływają na produkcję erytropoetyny, mają wpływ na równowagę kwasowo-zasadową oraz układ kostny. Płuca Płuca umożliwiają wymianę gazów w organizmie ludzkim. Anatomicznie znajdują się w klatce piersiowej i należą do układu oddechowego. Główną funkcją płuc jest przenoszenie tlenu z wdychanego powietrza do krwiobiegu oraz usuwanie dwutlenku węgla z krwi poza organizm. Innym ich zadaniem jest obrona organizmu przez szkodliwymi substancjami (zanieczyszczenia, bakterie, wirusy, dym tytoniowy), które znajdują się w powietrzu. Płuca mają kształt stożków, zajmują znaczną część klatki piersiowej. Otaczają je żebra i mięśnie międzyżebrowe, od dołu zaś przepona. Dwa płuca oddzielone są śródpiersiem, w którym znajduje się serce. Wątroba Wątroba jest masywnym organem - stanowi około 5% całej masy organizmu ludzkiego; należy do układu pokarmowego. W anatomii człowieka wątroba jest położona w jamie brzusznej, w pobliżu innych narządów, zwanych trzewiami. Zbudowana jest z miękkiej i elastycznej tkanki. Większa jej część leży w podżebrzu, pod przeponą - jest po części z nią zrośnięta. Narząd ten uczestniczy we właściwie wszystkich procesach metabolicznych, bierze udział w przemianie cukrów, białek, substancji odżywczych, hormonów, leków oraz toksyn. Funkcje, jaki pełni wątroba to funkcje odtruwające, wytwarzanie żółci, funkcje odpornościowe, magazynowanie zapasów witamin oraz żelaza, wytwarzanie białek, przekształcanie białek i cukrów w tłuszcze, wytwarzanie, gromadzenie i uwalnianie glukozy, udział w termoregulacji. Przez swoją złożoność budowy ludzkiego organizmu, anatomia człowieka jest pojęciem bardzo szerokim, składającym się z wielu różnych obszarów. Nauka o anatomii człowieka istnieje od czasów starożytnych, wciąż jednak trwają poszukiwania na temat wiedzy o ludzkim ciele, które do dnia dzisiejszego pozostaje w dużej mierze zagadką. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Dostępność dla każdego, kto chce się uczyć, dzięki wbudowanym ułatwieniom. Takim jak funkcja VoiceOver, która pozwala obsługiwać apki za pomocą głosu. Lub funkcja Przeczytaj ekran, która zmienia podręcznik w audiobook. Anatomia to nauka bardzo obszerna, dlatego, aby lepiej ją zapamiętywać, warto torpedować mózg różnymi bodźcami. Będzie to jeden z wpisów, przedstawiających sposoby lepszego zapamiętywania struktur anatomicznych. Osteologia to podstawa Szkielet człowieka stanowi podstawę rusztowania ciała. Stanowi też podstawę nauki anatomii. Nie do końca jestem w stanie sobie wyobrazić uczenie się o przebiegu i funkcji mięśni bez znajomości dokładnej budowy szkieletu ludzkiego. Słyszałem kiedyś plotki, że na jeden uczelni się tak robi, ale szczerze powiedziawszy, bardzo w to wątpię. Kości to elementy stałe, twarde, dobrze wyczuwalne, dlatego też przebieg mięśni opisany jest na podstawie znajomości osteologii, a nie na odwrót. Dlatego też, jeśli dopiero zaczynasz studia, proszę Cię skup się na osteologii, o będzie ona do Ciebie nieustanie wracać i zrozumienie funkcji, przebiegu mięśni bez tej wiedzy, będzie niewykonalne. Poza tym część z nas powtarza od czasu do czasu anatomię – przynajmniej mam taką nadzieję. Jeżeli zechcę przypomnieć sobie przebieg mięśni wpływających bezpośrednio na ruchy stopy, zacznę od przypomnienia sobie struktur osteologicznych w jej obrębie oraz wyżej. Dopiero potem poczytam o mięśniach. Artykuł niepodzielony na części możecie przeczytać na neoReh – Jak uczyć się anatomii i po co nam jej znajomość?

#ANATOMIA #NAUKA #STUDIAJeśli ten film Wam się spodoba, nie zapomnijcie o kciukach w górę i subskrypcji ;)Zapraszam tez na Instagram @lifeasamedstudent_pl ht

Pytanie zawarte w tytule z udręką zadaje sobie wielu przyszłych lekarzy oraz studentów innych kierunków medycznych. Anatomia człowieka, na obecnym etapie wiedzy, znana jest nam bowiem z najmniejszymi szczegółami. Nazwaliśmy i zrozumieliśmy funkcjonowanie poszczególnych układów, narządów, tkanek i komórek; z powodzeniem rozpoznajemy zmiany chorobowe i inne, zachodzące w organizmie anomalie. Na przestrzeni wieków naukowcy zajmowali się opracowywaniem coraz bardziej zaawansowanych modeli ilustrujących anatomię, na podstawie których możemy dziś tworzyć użyteczne pomoce szkolne i akademickie. Szkielet człowieka – jak skutecznie nauczyć się anatomii? Przyjmuje się, że ponad 80% informacji dociera do nas za pomocą zmysłu wzroku. Jeśli mamy do opanowania szczególnie obszerny materiał, dobrze jest wspomagać proces nauki rozmaitymi pomocami graficznymi: wykresami, ilustracjami, modelami przestrzennymi. W przypadku dziedzin biologii i medycyny zadanie to nie powinno być szczególnie trudne: na rynku mamy do dyspozycji mnóstwo modeli, szkieletów, plansz edukacyjnych i innych szkolnych pomocy. Jakie pomoce edukacyjne możemy wykorzystać? Model anatomiczny człowieka do nauki anatomii, w szkole i na uczelni wyższej, może przybierać rozmaite formy i przekazywać bardzo wiele istotnych informacji: Szkolny szkielet człowieka: całościowo ilustruje układ ruchu, a także umiejscowienie konkretnych mięśni, nerwów, kości i stawów. Uczący się mogą wprawiać szkielet w ruch, aby obserwować funkcjonowanie wszystkich elementów i ich wzajemne oddziaływanie. Modele przedstawiające układy, narządy wewnętrzne i związki chemiczne: mogą ilustrować podwójną helisę DNA, naczynia krwionośne, poszczególne części mózgu i inne części organizmu. Plansze edukacyjne: tu nie ma ograniczeń. Za pomocą zwięzłej infografiki możemy nie tylko zilustrować szkielet człowieka, ale także przekazać wiedzę o budowie mniejszych elementów ludzkiego organizmu (wytwory naskórka, gruczoły i hormony) oraz ważnych procesach biologicznych (transport tlenu, zapłodnienie, rozwój ciąży). Sukces dydaktyczny gwarantowany!

gOxjhBc.

mlxkue4l3e.pages.dev/68

mlxkue4l3e.pages.dev/79

mlxkue4l3e.pages.dev/46

mlxkue4l3e.pages.dev/23

mlxkue4l3e.pages.dev/16

mlxkue4l3e.pages.dev/41

mlxkue4l3e.pages.dev/13

mlxkue4l3e.pages.dev/36

jak uczyć się anatomii